Długie życie i zdrowie czworonoga jest związane z odpowiednio skomponowaną dietą. Nie tylko jeden rodzaj jadłospisu będzie służył naszemu pupilowi. Trzeba przestrzegać podstawowych zasad. Przedstawiamy kilka spośród nich.
Przede wszystkim fakt, że dawanie mu do jedzenia tego samego pożywienia, które spożywają ludzie, jest błędem. Rodzaj ludzkiego pokarmu, który otrzymuje czworonóg, może zaważyć na zdrowiu zwierzęcia. Prawdą jest, że układ pokarmowy psa pod pewnymi względami przystosował się do tego, co jedzą ludzie, ale nasz pupil powinien przede wszystkim żywić się mięsem. Zwykle pokarm zalega w jego żołądku do 6 godzin, co przekłada się na mniejszą częstotliwość karmienia, niż np. w przypadku człowieka. Zaś przyswajanie błonnika w zbyt dużej ilości sprawia, że czas trawienia się wydłuża, co może prowadzić do problemów zdrowotnych zwierzęcia.
Do wyboru mamy gotowe karmy: suche lub mokre. Niekiedy stosuje się także specjalny rodzaj żywienia, czyli dietę mięsną BARF. Gotowe karmy dla psów dobrych marek są pożywieniem pełnoporcjowym. Oznacza to, że dostarczają psiemu organizmowi potrzebnych składników odżywczych i mikroelementów. Ich dawkowanie jest uzależnione od wagi i rasy psa; powinniśmy sugerować się wskazaniami na etykiecie. Niekiedy są podzielone na produkty przeznaczone dla ras małych, średnich, dużych i olbrzymich. Czynniki, które charakteryzują rodzaj karmy, to:
Niekiedy zdarza się, że nasz pupil podupadnie na zdrowiu. Właściwa diagnoza postawiona przez lekarza weterynarii pozwala dobrać odpowiedni rodzaj leczenia i wesprzeć rekonwalescenta odpowiednią dietą. Jest to szczególnie ważne przy problemach z wątrobą i nerkami, niekiedy również przy schorzeniach skóry, np. z powodu alergii pokarmowej. Wówczas wskazana karma weterynaryjna będzie odpowiednio dobrana do stanu, w jakim znajduje się zwierzę. Także w przypadku otyłości zwierzęcia może być konieczne wdrożenie karmy z dopiskiem „obesity’’, którą może zalecić może tylko weterynarz.
W przypadku karmienia psa surowym mięsem należy zadbać o odpowiednie proporcje. Powinno ono stanowić 50% objętości posiłku, przy 25% wypełniaczy i 25% warzyw. W konsultacji z weterynarzem podaje się także odpowiednią dla danego zwierzęcia suplementację. Problematyczne jest podawanie psu kości. Nie powinno się mu dawać do jedzenia kości gotowanych, które tracą twardość i łamią się, pozostawiając odpryski; mogą one uszkodzić przewód pokarmowy zwierzęcia. Podobnie jest z kośćmi drobiowymi i króliczymi, które trzeba całkowicie wykluczyć z diety. Można podawać surowe kości wołowe, jednak w niezbyt dużej ilości.
Częstotliwość karmienia zależy w dużej mierze od wieku zwierzęcia. Dokarmianie szczeniąt wprowadza się stopniowo od 3 tygodnia życia. Później częstotliwość karmienia zmienia się wraz z wiekiem:
Dorosłego psa karmi się dwa razy dziennie; najlepiej rano i wieczorem. Należy robić to w odstępie 12 godzin. Niektórzy preferują bardziej obfite karmienie jeden raz dziennie. Nie jest to błędem, ale może prowadzić do problemów z żołądkiem u psów dużych.
Fot. Daria Shevtsova/Pexels
